15 sierpnia mija 94. rocznica Bitwy Warszawskiej. To tradycyjna nazwa bitwy, która miała miejsce na przedpolach Warszawy od 13 do 25 sierpnia 1920 roku w ramach toczonej od 1919 roku wojny polsko-bolszewickiej. Bitwa bardzo istotna i decydująca, bo dzięki zwycięstwu udało się zachować i utrwalić odzyskaną niepodległość Rzeczpospolitej. Zwycięstwo zahamowało zakusy armii bolszewickiej do zdobycia i siłowego zainfekowania komunizmem nie tylko Polski, ale i reszty Europy.

Ten dzień jest Świętem Wojska Polskiego.

W wojnie brali udział także młodzi, dzielni kaliszanie - m.in. harcerze i wioślarze.

"Do 9 lipca zorganizowano oddział 100 ludzi z Kalisza, ale także z Liskowa, Opatówka, Błaszek i Chocza" - powiedział Radiu Centrum Tadeusz Krokos, prezes kaliskiego Oddziału Polskiego Towarzystwa Historycznego:

"Naczelnictwo Związku Harcerstwa Polskiego wydało 5 i 6 lipca 1920 r. rozkazy skierowane do jednostek harcerskich pod hasłem: "Ojczyzna w niebezpieczeństwie", zapowiadając mobilizację harcerstwa do orężnej, pomocniczej, frontowej walki z najeźdźcą. Zarządzono rejestrację członków zdolnych do służby frontowej i pomocniczej. Do Kalisza dotarły niepokojące wiadomości o zagrożeniu Warszawy. Na murach Kalisza ukazały się odezwy gen. Józefa Hallera o tworzącej się armii ochotniczej. Komendant Okręgu Kaliskiego Feliks Matawowski postawił drużyny harcerskie w stan gotowości, sporządzając ewidencję zgłaszających się ochotników i przeznaczając starszych harcerzy do służby frontowej, a młodszych do wartowniczej i sanitarnej. Już w pierwszych dniach tej akcji I Drużyna Kaliskich Harcerzy im. T. Kościuszki zgłosiła 39 ochotników do służby frontowej, III Drużyna Kaliskich Harcerzy im. H. Sienkiewicza około 30, II Drużyna Kaliskich Harcerzy im. R. Traugutta i VI Drużyna im. J. Kilińskiego pełne składy tych drużyn. Z drużyn podkaliskich zgłoszenia napłynęły z Liskowa, Opatówka, Błaszek i Chocza - w sumie 25 ochotników.

Uczniowie wszystkich szkół klas VII i VIII gimnazjów postanowili udać się na front. Do służby wartowniczej zgłoszono 200 harcerzy. Kompania kaliska zameldowała się 17 lipca o 12:00 w Inspektoracie Generalnym Armii Ochotniczej w warszawie. W bojach o niepodległa Polskę i w obronie granic, w latach 1918 - 1920 poległo ponad 25 kaliskich harcerzy, wielu zostało rannych lub przebywało w niewoli.

Drugą silną grupą, którzy wyruszyli na wojnę byli kaliscy wioślarze. Lista druhów Towarzystwa Wioślarskiego, którzy służyli w armii polskiej podczas wojny z bolszewikami w lecie 1920 r. zawiera 145 nazwisk.

W maju 1921 r. przebywał w Kaliszu marszałek Józef Piłsudski. Przyjechał by osobiście podziękować Józefowi Radwanowi i wioślarzom za udział w walkach o niepodległość Polski. Marszałek wziął udział w nadzwyczajnym zgromadzeniu członków KTW, przyjął godność honorowego członka KTW i odbył przejażdżkę po Prośnie."

Dlaczego "Cud nad Wisłą"?

"Ponieważ wojska polskie wykazały niesamowitą waleczność i zdolność organizacyjną, czego nie spodziewało się dowództwo bolszewickie. Główne walki i przełamanie nacisku bolszewików miało miejsce 15 sierpnia czyli w dniu święta Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny, Królowej Korony Polskiej, stąd przyjęto określać Bitwę Warszawską mianem „Cudu nad Wisłą”.

Zwycięstwo okupiliśmy krwawo. 4 500 polskich żołnierzy zginęło, 10 000 zaginęło, 22 000 zostało rannych" – podsumował dla Radia Centrum Jerzy Aleksander Splitt, dyrektor Muzeum Okręgowego Ziemi Kaliskiej.

Po stronie wroga zginęło i zostało rannych 25 000 bolszewików, 60 000 wzięto do niewoli, a 45 000 musiało uciekać przez polsko-niemiecką granicę i prosić o azyl w Niemczech. Miedzy innymi ta bitwa spowodowała, że 18 marca 1921 roku w trakcie wznowionych rozmów doszło do podpisania rozejmu, który zakończył wojnę polsko-bolszewicką.

Była to 18. z najbardziej przełomowych bitew w historii świata.