Swaty, padanie do nóżek panny i jej rodziców, liczenie posagu. Nasi przodkowie nieco inaczej wyobrażali sobie konkury. Przede wszystkim były one ustalone przez konwenanse i tradycję - począwszy od pierwszego spotkania młodych, kiedy do rodziców panny wybierał się kawaler i jego swat z wódką, aż po danie na zapowiedzi.

"Te zwyczaje przetrwały jeszcze do czasów międzywojennych" - powiedział Radiu Centrum Maciej Kowalczyk, prezes Ostrowskiego Towarzystwa Genealogicznego: "W mieście, zwłaszcza wśród bogatych mieszczan i rzemieślników, podobnie jak na wsi wśród gospodarzy, nie miał specjalnego znaczenia, uroda wybranki. Podstawowym kryterium było - ile posagu może wnieść do majątku męża. W przypadku wsi jeszcze - czy to pole sąsiaduje z ziemią pana młodego. Wtedy dużo łatwiej było je uprawiać."

Zwyczaj wręczania pierścionka zaręczynowego nie był praktykowany na wsiach, ale tylko z oczywistych względów - przez magnatów, szlachtę i co zamożniejszych mieszczan.

zeidlerrc.fm