Umarłych wieczność dotąd trwa, dokąd pamięcią im się płaci... (W. Szymborska)

2 listopada, w Dzień Zaduszny w szczególny sposób pamięć skupiamy na tych, którzy stanowili cząstkę nas samych.

"Wspominanie o nich jest naszą wdzięcznością; zapłatą za życie na ziemi - z nami i dla nas" - przypomina w rozmowie z radiem CENTRUM siostra Renata Dokowicz ze Zgromadzenia Sióstr Nauczycielek św. Doroty - Córek Najświętszych Serc przy kaliskim klasztorze ojców Franciszkanów:

"Płacenie, niedosłowne, nie chodzi przecież o pieniądze, ale przede wszystkim o naszą modlitwę. To raczej odpłacanie - taka wdzięczność też, że razem z nami byli na ziemi, że ich kochaliśmy. Możemy za to wszystko właśnie dziękować modlitwą, zadumą, mówieniem dobrze (tylko dobrze) o naszych zmarłych. Bo czasami tak się zdarza, że człowiek częściej widzi zło; krytykuje innych za ich życia na ziemi - 'bo ty jesteś taki, a taki'.

Ale potem, gdy umiera człowiek, to widzimy, że coś dobrego, coś wyjątkowego było w nim - miał piękne rzeczy, piękne talenty posiadał. I tę dobroć, którą w sobie maskował, a którą nam trudno niekiedy dostrzec u naszego bliźniego, brata..."

na fot.: siostra Renata Dokowicz / doroteuszka; zgromadzenie Sióstr Nauczycielek św. Doroty - Córek Najświętszych Serc przy kaliskim klasztorze ojców Franciszkanów

Wierzącym kościół daje w tym czasie wyjątkową okazję do wypraszania wieczności dla zmarłych.

Będąc w stanie łaski uświęcającej, od 1 do 8 listopada, można uzyskać tzw. odpust zupełny. Ta szczególna modlitwa za tych, którzy zasnęli w Bogu, toruje im czyśćcową drogę do Nieba.