Święta bez kościoła, z opłatkiem upieczonym przez kościelnego z przyniesionej w woreczku mąki, ze śpiewaniem kolęd przy zaciemnionych oknach... Tak święta w czasie okupacji wspominają starsi pleszewianie - Irena Kranz i Kazimierz Ratajczak.

W grudniu 1940 roku okupacyjne władze zamknęły dla Polaków drzwi pleszewskiej fary. Mogli tu przychodzić tylko Niemcy wyznania rzymsko - katolickiego. Najbliższy kościół dla Polaków był w Kaliszu. Dlatego okupacyjne święta były bez kościoła, za to z choinką, z kolędami śpiewanymi po cichutku w domach przy zaciemnionych szczelnie oknach, czyli verdunkelung, co wspomina 88-letni pleszewianin, Kazimierz Ratajczak. Pani Irena Kranz pamięta, że opłatki w czasie okupacji wypiekał u siebie w domu kościelny z mąki, którą w płóciennym woreczku zaniosła mu jej mama. W domu pani Ireny jadło się na Wigilię zupę z suszonych owoców, była też ryba, kapusta z grzybami i obowiązkowe w tej części Wielkopolski makiełki, czyli kluski z makiem. Były też pierniki pieczone w połowie grudnia i makocze przyrządzone w domu, ale wypiekane w prywatnej piekarni "U Derwiszki" przy ul. Sienkiewicza. Zarówno pani Irena jak i pan Kazimierz wspominają prezenty, u pani Ireny przynosił je gwiazdor, w którym rozpoznawała dziadka.