Dokładnie za trzy tygodnie w szkolnych ławach zasiądą uczniowie potrójnego rocznika - oświatowa reforma osiąga apogeum, bo do szkół średnich we wrześniu pójdą absolwenci wygaszonych gimnazjów i dwóch roczników pierwszych, 8-klasowych podstawówek.

Psycholodzy biją na alarm - w tym roku dostanie się do wymarzonej szkoły było nie lada wyzwaniem, tym samym młodzi ludzie - nieświadomie - rozpoczęli rywalizację, czyli zgubny w skutkach tzw. wyścig szczurów.

"Trzeba być czujnym i wspierać prawidłowy rozwój młodych ludzi - odpowiedzialność za edukację i rozwój spoczywa nie tylko na szkole", podkreśla Piotr Grzelak, psycholog kliniczny i trener z Uniwersytetu SWPS we Wrocławiu:

"Szkoły (niestety) rywalizują ze sobą o ranking, prestiż i o pozycję - na tle konkurencji... Uczeń od kilku lat jest w edukacji klientem, a w parze z tym idą coraz większe oczekiwania rodziców. Tym samym na swoich uczniach i wychowankach nauczyciele wywierają coraz większą presję. Dzieje się tak mimowolnie... I tak błędne koło się zamyka. Tymczasem większość zachowań i nawyków bierze się z domu.

Zamiast roszczeniowym, warto być świadomie i trwale obecnym w życiu swego dorastającego dziecka. I warto też, by rodzic zadał sobie pytania, czy ja chciałbym w ten sposób przeżyć swoje młodzieńcze lata, czy czułbym się wtedy bezpieczny, akceptowany i szczęśliwy. Bo zbyt często zapominamy o tym, że dzieci najbardziej potrzebują naszej uwagi, zainteresowania, szczerej rozmowy - wsparcia. To buduje ich mocne i adekwatne poczucie wartości, a wtedy w pełni wykorzystują swój potencjał. Dzieci nie mogą być przedłużeniem ambicji swoich rodziców."

na fot.: Piotr Grzelak / psycholog kliniczny i trener, Uniwersytet SWPS we Wrocławiu

W tym roku o przyjęciu do szkoły decydowały nawet nie dziesiętne, a setne części punktów. To tylko zaostrzyło rywalizację... Młodzieży, której nie udało się dostać do placówki pierwszego wyboru, trudno wytłumaczyć, że to nie jest życiowa porażka.

"Niestety coraz częściej rówieśnicza i rodzicielska presja są zbyt duże. Uważajmy na emocjonalną niestabilność młodych ludzi. Młodzieńcze frustracje są nieprzewidywalne, a w skutkach nawet niebezpieczne. Dom musi być wsparciem w drodze ku dorosłości" - podkreśla Piotr Grzelak.