W wielkopolskich lasach utrzymuje się wysokie zagrożenie pożarami. W lipcu i sierpniu chętniej też wybieramy leśny odpoczynek lub wędrówki - nie tylko ze względu na owoce lasu. Upały w tym roku może nie są aż tak dotkliwe, ale nawet pojawiające się opady nie uzupełniają wieloletnich deficytów wody.

"Mało kto pamięta, że długotrwała susza w leśnych ekosystemach to proces etapowy. I niestety, nieodwracalny" - mówi w rozmowie z radiemCENTRUM dr Grzegorz Wieczorek, biolog i ornitolog.

I wbrew pozorom nie zaczyna się od leśnej ściółki. Najszybsze i najbardziej spektakularne jest obumieranie świerków:

"Świerk ma płytki system korzeniowy, wraz ze spadkiem wód gruntowych zaczyna chorować. Pojawiają się pasożyty grzybowe plus owadzie i pierwszym drzewem, które wypada z ekosystemu, jest świerk. Początkowo niekiedy prowadzi to do lokalnego wzrostu bioróżnorodności. Ze spadkiem wód gruntowych zaczynają obumierać drobne oczka wodne, bagna, które były siedliskiem życia owadów i licznych roślin. Wraz z osuszaniem terenu zwiększa się dostęp drapieżników; penetracja niedostępnych terenów przez drapieżniki."

na fot.: dr Grzegorz Wieczorek / nauczyciel biologii, ornitolog

Co gorsza, lasy nie przypominają już tych sprzed dziesiątek lat:

"Ekosystem stopniowo zamiera, tak więc susza dla ekosystemów leśnych może mieć tylko jeden skutek - negatywny, niestety. Będzie to zanik przede wszystkim gatunków związanych z wilgotnymi częściami lasu, żerującymi w wilgotnej ściółce, w mokrym podłożu. A pierwszy i tak bardzo widoczny to jest właśnie zanik świerka. Ten gatunek wypada przez zmiany klimatyczne; to nie przypadek, że właśnie masowo pozyskiwano świerk i on równie masowo obumierał. Jest drzewem najbardziej wrażliwym na susze" - dodaje dr Grzegorz Wieczorek.