Prywatny przewoźnk obsługę komunikacji miejskiej traktuje, jako jedną z kilku rodzajów przewozów pasażerskich. Posiada, kapitał, majątek, kadrę pracowników, umiejętności, może zaciągać zobowiązania (kredyt, leasing) na pozyskanie takiego taboru. Może zaoferować względnie niską cenę za wozokilometr a to, dlatego że koszty administracji, zaplecza technicznego, zatrudnienia rozkładają się na wiele rodzajów działalności przewozowej.
Władze samorządowe miasta wolą mieć własnego przewoźnika komunalnego z następujących powodów. Pierwszym jest możliwość wpływania na obsadzenie stanowiska prezesa-dyrektora i jeśli jest to spółka komunalna również rady nadzorczej. W tym przypadku zasłużonym działaczom politycznym szczebla miejskiego należą się dodatkowe „profity”, ( dlatego w dominującej liczbie przypadków na stronie internetowej spółki komunalnej lub zakładu budżetowego brak jest składu zarządu i rady nadzorczej oraz wielu innych informacji, którymi przewoźnik komunalny powinien się „chwalić”).
Drugim powodem jest możliwość stosowania „nacisków politycznych”, przez władze samorządowe, aby przewoźnik komunalny zwiększał zatrudnienie na wszelkich poziomach struktury organizacyjnej (pracowników administracji, mechaników kierowców). Wynika to z dbałości o obniżenie stanu bezrobocia w mieście.
Zalety przewoźników komunalnych rozpatrywane przez pryzmat polityki przekładają się jednoznacznie na zwyżkę kosztów w działalności komunikacji zbiorowej w mieście. Więcej trzeba dopłacać z budżetu miasta dla pokrycia wzrostu kosztów eksploatacyjnych. Wyniki finansowe spółek komunalnych najczęściej są na pograniczu rentowności co pozwala dzięki odpisom amortyzacyjnym na odnowę 3-5 % stanu taboru rocznie. W dłuższej perspektywie kilku lat taki poziom odnowy taboru prowadzi do jego dekapitalizacji- nadmiernego zużycia. Gdyby nie było znaczącej pomocy ze strony funduszy UE bardzo wielu przewoźników komunalnych posiadałoby średnią wieku taboru w okolicach 15 lat.
W prowadzenie prywatnych przewoźników na zamknięty rynek miejskiej komunikacji zbiorowej zawsze natrafi na opory klasy politycznej, związków zawodowych i pracowników zatrudnionych u przewoźników komunalnych. Tym samym rola przewoźników prywatnych w obsłudze komunikacji miast będzie mniejsza niż przewoźników komunalnych.