77 lat temu do pałacu w Dobrzycy hitlerowcy zaczęli zwozić ziemian z okolicznych dworów. Urządzili tu obóz przejściowy dla 140 osób. Wśród nich było 40 dzieci. Wśród internowanych była Józefa Czarnecka - właścicielka pałacu oraz jej dwie córki. O tym, co się działo w Dobrzycy w początkowych tygodniach niemieckiej okupacji można przeczytać w licznych opracowaniach opartych też na wspomnieniach internowanych ziemian oraz dobrzyczan.
Pałac został ograbiony, jeszcze zanim w końcu października 1939 roku, Niemcy zaczęli tu zwozić ziemian z okolicznych dworów. Mieli tylko kilka minut za spakowanie niezbędnych rzeczy. W dobrzyckim pałacu czekały na nich puste sale, gołe ściany, wilgotna słoma, ulokowano po kilka rodzin w jednym pokoju. Od rana z przerwą na obiad praca w ogrodzie. Racje żywnościowe minimalne. Zakaz opuszczania parku. Mieszkańcy okolicznych miejscowości starali się pomóc internowanym, podrzucając ukradkiem paczki żywnościowe. W grudniu okupanci ograbili ziemian z biżuterii, pieniędzy i zaczęli wywozić do Koźmina na pociąg, skąd trafili do Generalnej Guberni. Wśród internowanych była właścicielka majątku w Dobrzycy Józefa Czarnecka z córkami. Po wywózce ziemian, pałac został przekształcony w magazyn.