Wybór wydaje się dość prosty. Bądźmy dumni z naszej Wielkopolski :-)

Rogal Świętomarciński to wypełniona białą masą makową, orzechami i innymi dobrami ambrozja z ciasta półfrancuskiego, polukrowana glancem ( ) i chroniona przez Unię Europejską. W dniu św. Marcina sprzedaje się ok. 250 ton rogali.

Według legendy, gdy rzymski legionista Marcin, zobaczył zimą przemarzniątego żebraka odzianego w stare łachmany, przeciął swój żołnierski płaszcz (stanowiący znaczną część jego całego dobytku), i oddal połowę żebrakowi. Tę historię usłyszał w kościele pewien poznański piekarz i postanowił również zrobić coś, by pomóc biednym. Rozmyślając po drodze do domu, natknął się na końską podkowę. To podsunęło mu pomysł upieczenia rogali w takim właśnie kształcie. Tak też zrobił. Bogaci poznaniacy rogale kupowali, a biedni dostawali je za darmo. W ten sposób piekarz zrealizował swoje postanowienie, a tradycja pieczenia w Poznaniu przepysznych rogali jest kontynuowana do dziś.

Z legendą wiąże się też pewne "meteorologiczne" powiedzenie. Gdy w okolicach 11. listopada spada pierwszy śnieg, mówi się, że „w tym roku święty Marcin przyjechał na białym koniu”. Na corocznej paradzie poznańską ulicą Święty Marcin, która rusza od strony kościoła św.Marcina, koń na którym jedzie rzymski żołnierz jest właśnie białej maści.

za:stachv.vxm.pl

graf. spolem.poznan.pl

POLECAM: red. nacz.radiaCENTRUM_106.4_ Piotr Krysiak