14 kwietnia przypada dzień bezdomności. Zaglądamy więc do schroniska, które od 28 lat, prowadzi w Pleszewie przy ul. Piaski Towarzystwo im. św. Brata Alberta. W tym czasie przez placówkę przewinęło się około 500 bezdomnych z powiatu pleszewskiego ale też krotoszyńskiego, ostrowskiego. Tylko niewielu udało się wrócić do samodzielnego życia - powiedział radiu Centrum kierownik Ireneusz Stefaniak

Najczęściej droga do bezdomności wiedzie przez alkohol. Pijącego, niepracującego, wyrzuca z domu żona albo też rodzice. Do pleszewskiego schroniska kierują bezdomnych gminy, które za nich płacą, ale też jakiś procent z ich rent czy zasiłków ściągają. Bezdomny ma łóżko we wspólnym pokoju, ma obiad i dwa bochenki chleba na tydzień. Resztę jedzenia sobie kupuje z zasiłku czy z tego co zarobi. Bezdomni pracują na rzecz schroniska, gotują, sprzątają, piorą, korzystają z terapii odwykowej, z doradztwa zawodowego.

Niektórym, nielicznym, udaje się usamodzielnić w mieszkaniu socjalnym albo nawet zdobyć dobrą pracę. Najczęściej jednak wracają. Kiedy tracą siły, trafiają do domów pomocy społecznej. Do rodzin powrotu raczej nie ma, w ciągu 28 lat funkcjonowania schroniska, takie przypadki były 3 - wspomina kierownik Ireneusz Stefaniak. Czasem bezdomnych odwiedzają dzieci. Bezdomni nie mają meldunku, mają tylko pobyt. Pijani nie są wpuszczani pod dach. Jeśli mają mało promili, mogą wrócić nazajutrz, jeśli dużo, mają zakaz powrotu przez 2 tygodnie nawet. W zimie zwykle w domu przy ul. Piaski jest komplet. Kiedy robi się ciepło, niektórzy wybierają wolność i alkohol - dodaje kierownik Ireneusz Stefaniak.