17 stycznia 1945 roku spłonął kościół w Kowalewie (pow. pleszewski), w którym był magazyn słomy i siana. Kościół był nowy, zbudowała go parafia tuż przed wojną. Po wojnie, ci sami ludzie, z tym samym proboszczem, zbudowali kolejny kościół, który stoi do dziś. Historia jak z powieści, albo z filmu. W ciągu dwudziestu lat mieszkańcy Kowalewa i okolicznych wiosek, pobudowali dwa kościoły.

W 1938 roku ks. Aleksander Szymański zachęcił ich do budowy murowanego kościoła w miejscu drewnianego z I poł. XVII wieku. W sierpniu 1939 roku kościół, w stanie surowym, był gotowy. Ale Niemcy proboszcza wysiedlili do Generalnego Gubernatorstwa, a w kościele urządzili magazyn broni, a potem słomy i siana. 17 stycznia 1945 kościół stanął w płomieniach. Kiedy proboszcz wrócił z wygnania, prowizoryczne miejsce modlitwy urządzono w baraku w parku Gozimirskich.

I zaczęto budować nową świątynię, co w latach 40-tych i 50-tych. nie było łatwe. Ale się udało. 3 lutego 1957 roku kardynał Stefan Wyszyński kościół konsekrował. Następcy ks. Szymańskiego świątynię upiększają i doposażają. A parafianie mają w sercu proboszcza, który zbudował z nimi, z ich ojcami i dziadkami, dwa kościoły.

fot3. Zbigniew Hain