W tym roku moje świętowanie Wielkanocy nie będzie takie jak dawniej. Moje serce jest pełne bólu spowodowanego cierpieniem ukraińskiego narodu - powiedziała radiuCENTRUM pani Natalia, która od kilku tygodni mieszka w Pleszewie. Uciekła wraz z synem z ogarniętej wojną Ukrainy. Jest wdzięczna pleszewianom za to, że może się tu czuć bezpiecznie. Jednakże w święta jej myśli biegną ku rodzinnym stronom.

Święta katolickie i prawosławne mają wiele wspólnego, chociaż dzieli je kalendarz. Tu i tam jest święconka, z którą w domu rodzinnym pani Natalii, zwykle wybierała się do cerkwi babcia, w Wielką Sobotę, późnym wieczorem. Święconka jest w cerkwi jednym z elementów paschalnych ceremonii, które trwają do świtu. Kończy je trzykrotne obejście cerkwi w procesji z zapalonymi świeczkami w dłoniach i radosne Chrystos Woskres (Chrystus zmartwychwstał) śpiewane przez księdza. Na co wierni odpowiadają Woistynno Woskres (naprawdę zmartwychwstał). Natychmiast po powrocie z cerkwi jest śniadanie, do którego zasiada rodzina, u pani Natalii było to osób kilkanaście. Każdy bierze swoje jajo, bo święci się ich tyle, ile osób zaproszono na śniadanie. Jajkiem, namoczonym w poświęconej w cerkwi wodzie, pociera się twarz "żeby być zdrowym" - tłumaczy pani Natalia. Na wielkanocnym stole musi też być pasoczka - pięknie udekorowana wielkanocna babka

na fot.: od lewej: Irena Kuczyńska / radioCENTRUM, Pani Natalia / nauczycielka z Ukrainy

W drugie święto chodzi się na cmentarz, chociaż prawdziwe wspominanie zmarłych, tzw. prowody odbywają się tydzień po Wielkanocy. Wtedy jest czas na obcowanie z cieniami przodków, niektóre rodziny nawet ucztują przy grobach. Wojenna Wielkanoc w Polsce jest z jednej strony radosna wszak Chrystos Woskres, ale i smutna, bo na obczyźnie, chociaż wśród życzliwych osób - mówi Natalia - nauczycielka z zawodu. Z okazji Paschy życzy ona wszystkim ludziom żyjącym na Ziemi, pokoju i wielkiej wiary w siłę Boga!