Są paczki, zabawki, żywność i miejsca do spania - Kalisz pomaga uchodźcom wojennym z Ukrainy wykorzystując wszelkie możliwości. Ukraińców w mieście jest coraz więcej, przeważają kobiety z dziećmi, z których większość za granicą zostawiła swoje domy, mężów i ojców. Mimo ogromnego wsparcia ze strony miasta, fundacji i samych kaliszan, sytuacja uchodźców przerasta, większość z nich nie potrafi sobie poradzić ze strachem i traumatycznymi doświadczeniami.

"Mieszkało u mnie dwóch chłopców, 8 i 5-letni. Raz, kiedy koło domu jechała ciężarówka, około 4 w nocy, obudzili się i krzyczeli: "Mamo, mamo, strzelają!". Teraz przebywa u mnie rodzina z Kijowa - dzieci boją się każdego hałasu, krzyku, huku petard. Są naprawdę wystraszone i potrzebują psychicznego wsparcia, bo same sobie z tym nie poradzą. Ci ludzie są wystraszeni, widzieli jak zabijają, jak strzelają, jak chodzą z bronią po ulicach" - powiedziała radiuCENTRUM Nadiia Kryva, Ukrainka i wolontariuszka mieszkająca w Kaliszu od kilku lat.

Jak się okazuje, źle radzą sobie nie tylko uchodźcy, ale też wolontariusze, na których spada ciężar cudzych przeżyć i dramatycznych doświadczeń. Pomagający są też zwyczajnie wyczerpani, brakuje im czasu na cokolwiek.

"Nie ma czasu na odpoczynek. Sama nie pamiętam, żebym w ciągu kilku ostatnich tygodni odpoczęła. Są osoby, które bardzo pomagają, ale nawet, jeśli wszyscy będziemy pomagać, to i tak nie damy tym ludziom tego, czego tak naprawdę potrzebują. Bo kiedy zaczyna się z nimi rozmawiać, to przede wszystkim słyszy się, że oni chcą po prostu wrócić do domu" - mówi Nadiia.

To właśnie świadomość, że do końca nie da się pomóc, boli wolontariuszy najbardziej. Tymczasem problemy uchodźców się mnożą - dochodzi bariera językowa, brak regularnych dochodów, strach o jutro i bliskich, którzy zostali w Ukrainie. Dlatego kaliscy wolontariusze podkreślają istotność zorganizowania pomocy psychologicznej dla Ukraińców.