W ten czwartek, 9 marca od godz. 16-tej w auli PWSZ przy ul. Nowy Świat w Kaliszu odbędzie się kolejny otwarty wykład audytoryjny w ramach Uniwersytetu Trzeciego Wieku Calisia.

na fot.: Lechosław Ochocki

Tym razem Lechosław Ochocki - emerytowany dyrektor Centrum Kultury i Sztuki w Kaliszu oraz wicedyrektor Muzeum Okręgowego Ziemi Kaliskiej - wygłosi prelekcję pt. „Bursztyn – złoto północy (pochodzenie, nazwa, właściwości lecznicze) - na bursztynowym szlaku”.

graf. domena publiczna

Bursztyn, jantar, amber (łac. sucinum, czasem także elektrum z gr. ἤλεκτρον - elektron) – kopalna żywica drzew iglastych, a w rzadszych przypadkach żywicujących liściastych drzew z grupy bobowców.

Znanych jest około 60 odmian (gatunków). Największe znane złoża bursztynów, szacowane na 90% całych zasobów światowych, zlokalizowane są w obwodzie kaliningradzkim (Rosja).

Szlak Bursztynowy – szlak handlowy między europejskimi krajami basenu Morza Śródziemnego a ziemiami leżącymi na południowym wybrzeżu Morza Bałtyckiego. W znaczeniu węższym jest to przebieg tras zorganizowanych wypraw po bursztyn, nasilonych od I wieku n.e. Dokładny przebieg szlaku nie został jednoznacznie określony. Uznaje się, że zaczynał się on w Akwilei nad Adriatykiem, jednym z rzymskich centrów rzemieślniczych. Wiadomo, że szlak wiódł początkowo przez Bramę Morawską, następnie skręcał na północ i przez Śląsk, wschodnią Wielkopolskę oraz Kujawy (brodem przez Wisłę w Otłoczynie koło Torunia) prowadził nad Bałtyk.

Można przypuszczać, że główna nitka szlaku, poczynając od przełomu I i II wieku, biegła z Wiednia (Vindobony) przez Brno, Kłodzko, Wrocław (Budorigum), Kalisz (Calisia), Konin (Setidava), Bydgoszcz (Askaukalis) i Świecie do Pruszcza Gdańskiego, będącego protoplastą dzisiejszego Gdańska.

(za: pl.wikipedia.org)