Koncert bluesowy na kaliskim dworcu kolejowym - na takie niecodzienne wydarzenie zaprasza Stowarzyszenie Pro Kalisia, które przy współudziale Miasta Kalisza realizuje projekt pn. "Kaliskie Koncerty Akustyczne". W tę sobotę - 2 marca, w jednej z sal dworca PKP wystąpi polsko-amerykański duet gitarowy Blues Combo.

Warto podkreślić, że kaliski dworzec PKP będzie po raz pierwszy "gospodarzem" muzycznego koncertu, w dodatku w tak atrakcyjnej obsadzie.

"Chcieliśmy spróbować czegoś nowego, dlatego też wydawało nam się, że muzyka bluesowa powinna tam odpowiednio zabrzmieć, zaszumieć i zabujać wszystkimi. Będzie to wyjątkowy koncert, w wyjątkowym miejscu, no i goście też będą wyjątkowi ! Dlatego chciałbym serdecznie zaprosić wszystkich, którzy lubią dobrą muzykę z najwyższej półki" - dodał Ziąbka.

Sobotni koncert bluesowy rozpocznie się o 18:30, a wstęp na to wydarzenie jest wolny.

na fot.: Jimmy Burns

Jimmy Burns (USA) - jest bluesmanem, który łączy korzenie z Delty z soulem tworząc unikalne własne brzmienie. Burns to charyzmatyczny wykonawca z głosem pełnym ducha i bardzo melodyjnym stylem gitary. Z głębokim wyczuciem swego dziedzictwa stworzył styl, który zdobył uznanie krytyków na świecie. Urodzony w okolicach Dublina (Mississippi) w 1943 r. był zafascynowany muzyką. Uwielbiał dźwięki wydobywające się z kościoła i bluesa, którego słyszał na ulicach. Na poczatku śpiewał w kościele, na gitarze nauczył się grać jeszcze w Delcie Mississippi. Jednym z jego ulubionych wykonawcvów był Lightnin Hopkins. Starszy brat Jimmiego Eddie tworzył scenę bluesa w Detroit, gdzie grał z J.Lee Hookerem. Kiedy miał 12 lat jego rodzina przeprowadziła się do Chicago. W ciągu roku śpiewał z grupą gospel zwaną Gay Lites. Świecka muzyka także go prowokowała. Mieszkając w pobliżu północnej strony, wciągnął się w muzykę The Impressions and Major Lance, który miał próby w parku w pobliżu jego domu. W 1959 roku, w wieku 16 lat, dołączył do The Medallionaires, ugruntowanej grupy wokalnej. Burns był także częścią sceny folkowej na początku lat 60-tych. Śpiewał i grał na gitarze w The Fickle Pickle (zarezerwowanym w tym czasie przez Mike'a Bloomfield), Gate of Horn i w kawiarniach w mieście. Burns wydał kilka singli soulowych dla wytwórni Minit, Tip Top i Erica. Jeden z jego singli Erica, I Really Love You, jest przedmiotem kolekcjonerskim w Wielkiej Brytanii. Burns podróżował po całym Środkowym Zachodzie, z zespołem o nazwie Fantastic Epics. Pojawili się w Arie Crown Theatre w Chicago z Jeffem Beckiem i Yardbirdsami. W późnych latach 60. założył własny zespół o nazwie Jimmy Burns and the Gas Company. Jednak rzeczywistość wychowywania dzieci przerwała krótką karierę muzyczną Burnsa. W latach 70. i 80. przebywał blisko domu, grając w klubach i salach koncertowych w mieście.Dzięki bluesowi, Jimmy powrócił do gry w pełnym wymiarze w połowie lat dziewięćdziesiątych. Rozpoczął regularne występy w filmie Smokedaddy's w Chicago, a wkrótce potem podpisał kontrakt z wytwórnią Delmark. Leaving Here Walking - to hit zdobywający nagrodę Best Blues Record of the Year. Zdobył Big Bill Broonzy Award francuskiej Academie Du Jazz oraz dwie nominacje do W.C.Handy Award. Później rozpoczęły się krajowe i międzynarodowe trasy koncertowe, artysta grał w klubach i festiwalach w USA oraz w Europie, Kanadzie i Japonii.

Guitar Mark (POLSKA) - guitars, vocal. Wielkiego formatu wykonawca bluesa, grał na wielu imprezach i festiwalach w Polsce. Występował z wielkimi bluesmanami z USA: Bobem Corritore (najlepszy harmonijkarz USA 2012), Johnny Drummerem (artystą, który grał ze sławną chicagowską grupą The Aces), Harmonica Hindsem (którego mentorem był sam Sonny Terry), Russ Greenem (który terminował u harmonijkarza Sugar Blue), Eddie Taylorem Jr (synem słynnego chicagowskiego bluesmana Eddie Taylora Sr), Billy Branchem (harmonijkarzem potrójnie nominowanym do nagrody Grammy), Keithem Dunnem, Davidem Pricem, Shrimp City Slimem. Guitar Mark jest wysoko ceniony w chicagowskim środowisku bluesa. Artysta gra w stylach delta blues, chicago blues, louisiana blues, texas blues. Jest autorem festiwalu Motywy Bluesa. Artysta gra w trzech strojach gitarowych. Marek promuje sensu stricte bluesa (real blues) w Polsce, od wielkich scen po granie na ulicach, opowiada o bluesie i jego historii. Jest prezesem Son House Gospel Blues Society. W 2013 nagrał płytę Sitting Right Down And Moan, gościnnie zagrał z Guitar Markiem Bob Corrritore.