Jak co roku 2-go lutego cały Kościół obchodzi święto Ofiarowania Pańskiego. W tradycji żydowskiej pierworodnego syna przynoszono do świątyni, by przedstawić Bogu i wykupić ofiarą stosowną do zamożności rodziców. W tym właśnie momencie, według Ewangelii, Jezus został rozpoznany jako Zbawiciel i światłość świata. Pamiątkę tego faktu obchodzi się w Polsce pod nazwą święta Matki Bożej Gromnicznej - wyjaśnia etnograf Anna Ważny - a w kościołach święci się świece nazywane "gromnicami".

"Nazwa tej świecy bierze się stąd, że miała odstraszać gromy i burze. Zapalenie gromnicznej świecy chroniło dom przed tym żywiołem. Gromnica również służyła umierającym. Dawano ją do ręki umierającemu, ażeby tę ostatnią drogę z tego świata na tamten oświecało właśnie to Chrystusowe światło. Jeżeli umierający nie mógł sam, wtedy ktoś bliski trzymał ją za niego. Bardzo ważna była ta gromnica w życiu i tradycyjnej kulturze polskiej."

Gromnicą znaczono obejścia, by chronić je przed złem, a niemal w każdym domu wisiał obraz z Matką Bożą Gromniczną odstraszającą wilki światłem świecy symbolizującej Chrystusa. Można powiedzieć, że to tylko znak, ale nawet najbardziej współczesna psychologia jest przekonana o ważnej roli znaków w życiu człowieka.

delurarc.fm