Galeria w Hallu Centrum Kultury i Sztuki w Kaliszu, ul. Łazienna 6 prezentuje WYSTAWĘ:
Michał Misiak „Cząstka elementarna"

wystawa czynna od 17 kwietnia do 12 maja

Zawsze miałem przeczucie istniejącego ładu w otaczającym nas wszechświecie. Geometria użyta w moich pracach w postaci rytmów linii jest wyrazem porządku i harmonii. Interferencja obecna w rysunkach i obrazach odnosi się do przeczuwanej przeze mnie nieustannej wibracji wszechświata, określanej przez Pitagorejczyków muzyką sfer. Proces powstawania moich prac nosi cechy medytacji. Są one zaledwie produktem, ucieleśnieniem tego procesu i stanu umysłu, który mu towarzyszy. Mam jednak nadzieję, że dzięki swojej wizualnej formie, mogą zainicjować określony stan u odbiorcy. Tym samym, moje niewerbalne doświadczenie, może stać się jego udziałem. Ten rodzaj komunikacji uważam w mojej działalności za najważniejszy. Zawsze istotna była dla mnie potrzeba ograniczania środków wyrazu, oraz element ścisłego planowania pojawiających się w wyobraźni koncepcji. Dlatego zdecydowałem ograniczyć się do operowania linią prostą lub krzywą. Właśnie linia stała się dla mnie elementem dającym możliwość osiągnięcia zamierzonego celu. Zwielokrotniona pozwalała na zbudowanie plamy o niejednorodnej, wibrującej strukturze. Poddana prostym zasadom geometrii stawała się cząstką elementarną, tworzącą większe układy odzwierciedlające pitagorejskie pojęcie piękna i harmonii. W procesie powstawania wymagała długotrwałego skupienia i powtarzalności, wprowadzając mnie w stan bliski medytacji, którego echo chciałem w tych pracach zawrzeć. / Michał Misiak /

Michał MISIAK urodzony w 1973 roku, w Tarnowie. Studiował na Wydziale Malarstwa Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie. Dyplom w 1999 roku z wyróżnieniem w pracowni prof. Stanisława Rodzińskiego z aneksem graficznym w pracowni drzeworytu prof. Zbigniewa Lutomskiego. Aktualnie pracuje jako adiunkt w pracowni rysunku i malarstwa na Wydziale Architektury Wnętrz krakowskiej ASP. Uprawia twórczość w zakresie malarstwa, grafiki, rysunku, fotografii. W ostatnim czasie tworzy także ruchome obrazy wideo. Stypendysta Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego RP oraz laureat kilkunastu nagród i wyróżnień. Jest autorem 18 wystaw indywidualnych, oraz uczestnikiem ponad 80 wystaw zbiorowych. Jego prace znajdują się w zbiorach Centrum Rzeźby Polskiej w Orońsku, Mazowieckiego Centrum Sztuki Współczesnej Elektrownia w Radomiu, Międzynarodowego Triennale Grafiki w Krakowie, Muzeum Kresów w Lubaczowie, oraz w kolekcjach prywatnych w Polsce, Niemczech, Holandii, Francji, Szwajcarii, Ukrainie i USA.

"Moje prace są wyrazem przeczuwanego ładu we wszechświecie, choć współczesna rzeczywistość dostarcza nam wielu momentów zwątpień w tę harmonię w i w ten ład" - mówił podczas środowego wernisażu Michał Misiak:

"Ja póki co mocno odczuwam podskórny porządek wszechświata. Prezentowane prace to rysunki tuszem, te większe powstawały długo, te mniejsze to efekt moich wieczornych medytacji. Użyłem słowa:medytacja, ponieważ ten rodzaj działania zarówno w malarstwie jak i w rysunku, pewna powtarzalność ruchów związanych ze strukturą linii, jest dla mnie czymś podobnym do medytacji. Chciałbym poprzez moja twórczość przekazać pewien rodzaj stanu umysłu czy stanu ducha, który stał się także moim udziałem podczas prac".

A skąd taki tytuł wystawy? Czy to może nawiązanie do Michela Houellebecqa i jego sławnej powieści "Cząstki elementarne"?

"Tytuł jest trochę przewrotną metaforą. U mnie inaczej niż u Houellebecqa występuje w liczbie pojedynczej i nie ma tu nawiązania do tej powieści francuskiego pisarza" - mówił w rozmowie z Radiem Centrum artysta:

"Moje wszystkie prace, zarówno malarskie jak i rysunkowe składają się z linii. Linia stała się dla mnie swojego rodzaju cząstką elementarną, która tworzy większe układy. Jest w tym pewien paradoks, bo linia to byt nieskończony, zatem trudno zgodzić się z tym, że jest cząstką. Ale z drugiej strony w moich rysunkach są i linie proste i linie krzywe. Linia krzywa jest fragmentem okręgu, a okrąg jest bytem zamkniętym, choć też przecież zawiera w sobie element nieskończoności. To pewna inspiracja do dłuższych przemyśleń. Nie było moim zamiarem, by w tytule zawrzeć zamkniętą teorię".

Organizacja & partnerstwo medialne:
Centrum Kultury i Sztuki w Kaliszu & Radio Centrum