W Gołuchowie wspominano w niedzielę Izabelę z Czartoryskich - Działyńską, która przebudowała gołuchowski zamek na muzeum. A utworzoną 125 lat temu ordynacją zapewniła mu środki na utrzymanie. Po śmierci spoczęła w kaplicy grobowej w parku w Gołuchowie. Okazją do spotkania i chwili refleksji oraz zadumy przy mauzoleum, w którym spoczywa Izabela z Czartoryskich - Działyńska, była 119 rocznica jej śmierci. Tradycyjnie 18 marca przy grobie twórczyni gołuchowskiego muzeum, spotykają się gołuchowianie ale też osoby, które kochają rezydencję stworzoną w II połowie XIX wieku przez Jana i Izabelę Działyńskich.

Przybyli tu jako młode małżeństwo w 1857 roku, on z pobliskiego Kórnika, ona z Paryża, gdzie w Hotelu Lambert się urodziła i wychowała. Pozostał po nich zamek z kolekcją waz greckich, obrazów, mebli artystycznych, piękny park z lipą "Izabela" i dębem "Jan" stworzony praktycznie od zera przez Adama Kubaszewskiego. W Gołuchowie przetrwała też pamięć o rodzinie Czartoryskich. Na niedzielnej uroczystości Paulina Vogt - Wawrzyniak - kierownik oddziału Muzeum Narodowego w Poznaniu - Zamek w Gołuchowie, przypomniała zebranym fakty z życia księżniczki z Paryża, której Gołuchów tyle zawdzięcza. Spotkanie przy grobie Izabeli było pierwszym akcentem świętowania jubileuszu 125-lecia ustanowienia przez nią Ordynacji Gołuchowskiej.